Września 19 2019
0

Uszkodzenia biologiczne spowodowane promieniowaniem jonizującym

Uszkodzenia biologiczne spowodowane nadmierną ekspozycją na promieniowanie jonizujące

Nadzór i monitorowanie poziomów promieniowania leżą w gestii instytucji zdrowia publicznego, które muszą gwarantować, że nikt nie otrzyma niebezpiecznej dawki promieniowania. Ludzkość zawsze była narażona na różne formy promieniowania naturalnego składającego się z promieni kosmicznych i wszystkich pierwiastków promieniotwórczych występujących w przyrodzie (Gaz radon, Uran, tor, Radio, itd. itd.).

Jednak naturalne poziomy promieniowania są zbyt niskie, aby podkreślić szkodliwe skutki promieniowania, co nie stało się oczywiste przed końcem XIX wieku, kiedy po odkryciu promieniowania rentgenowskiego przez Roentgena i radioaktywności Bequerela dostępne były intensywne źródła promieniowania.
W 1901 roku Bequerel pokazał rumień na skórze, w którym do niego trafił, w korespondencji z kieszenią jego sukni, w której trzymał przez pewien czas szklaną fiolkę z solami radu.

Później Pierre Curie celowo spowodował rumień radu na skórze ramienia, sądząc, że promieniowanie może mieć właściwości terapeutyczne

Nawet wielu nieszczęśników otrzymało zastrzyki z materiałów zawierających rad i tor jako tonik, w wyniku czego zostali następnie dotknięci poważnymi postaciami raka.

W 1903 roku odkryto, że ekspozycja na promieniowanie rentgenowskie może nawet wywołać bezpłodność u zwierząt laboratoryjnych.

kilka lat później ogłoszono, że zarodki jaj ropuch zapłodnione plemnikami uprzednio napromieniowanymi promieniami rentgenowskimi, miał pewne nieprawidłowości genetyczne.

Później opisano pierwsze niedokrwistości i białaczkę wywołane promieniowaniem rentgenowskim, a już w 1902 roku stwierdzono, że rak skóry rozwinął się na wcześniejszym zapaleniu skóry spowodowanym długą ekspozycją na promieniowanie.

Obecnie wiadomo z całą pewnością, że w przypadku przekroczenia określonych dopuszczalnych wartości dawki, Promieniowanie jonizujące może spowodować poważne uszkodzenie tkanek i poważną dysfunkcję układu rozrodczego, a w ciężkich przypadkach doprowadzić do śmierci osoby..

Bardziej szczegółowo, w odniesieniu do skutków zdrowotnych zatrucia promieniowaniem, poniżej znajduje się opis stwierdzonych konsekwencji,

Dawka 1 siwerta może powodować niewielkie, przemijające zmiany stężenia hemoglobiny.

2 – 3 Sievert daje nudności, wypadanie włosów, Krwawienie.

4 siwerty mogą prowadzić do śmierci.

Z drugiej strony ponad 5-6 siwertów, Przetrwanie staje się bardzo mało prawdopodobne.

Dawka pochłonięta i dawka równoważna

Promieniowanie jonizujące, może być wchłaniany przez materię w postaci dawki energetycznej, który określa ilościowo transfer energii, który faktycznie miał miejsce.

Skutki mogą być nieznaczne lub nawet bardzo szkodliwe, oczywiście w zależności od dawki promieniowania, która została pochłonięta, i rodzaj promieniowania.

Na cząstki alfa wpływa ważne zjawisko fizyczne, które są zwykle emitowane przez radioaktywne nuklidy ciężkich pierwiastków, takie jak izotopy uranu, Tor, z radu, itd., w procesie atomowym zwanym rozpadem alfa.

Często rozpad ten pozostawia jądra w stanie wzbudzonym, przez nadmiar energii, która może być następnie wypromieniowana z emisją promieni gamma. Wtedy zdarza się, że emisja cząstek alfa, często zbiega się z emisją promieni gamma, które pośrednio ujawniają swoją obecność.

Promienie alfa, Składają się z 2 protonów i 2 neutronów połączonych ze sobą, w praktyce są to więc jądra 4He (hel). mają ważny ładunek elektryczny, co pozwala mu na silną interakcję z otaczającą materią.

Są one uważane za nieistotne ze względu na ich bezpośrednie wykrywanie za pomocą licznika Geigera, ponieważ są łatwo wchłaniane przez materiały i w praktyce mogą przebyć tylko kilka centymetrów w powietrzu, i mogą być wchłaniane i blokowane przez najbardziej zewnętrzne warstwy ludzkiej skóry,

Promienie alfa na ogół nie zagrażają życiu, chyba że to samo źródło jest bezpośrednio wdychane lub spożywane. W takim przypadku szkody byłyby znacznie większe niż te spowodowane przez jakikolwiek inny rodzaj promieniowania jonizującego, W rzeczywistości narażenie narządów wewnętrznych ludzkiego ciała na wysokie dawki tych cząstek z pewnością determinowałoby typowe objawy poważnego zatrucia promieniowaniem alfa.

Jednostką miary dawki pochłoniętej przez materię po ekspozycji na promieniowanie jonizujące jest szary (Gy). oraz Sievert, (Sv), gdzie 1Gy odpowiada ilości energii wynoszącej 1 dżul (J) wchłonięty przez 1 kilogram materii. Pojęcie dawki równoważnej wyraża dawki promieniowania pochłonięte przez człowieka rozumianego jako organizm biologiczny, precyzyjnie mierzy możliwe skutki biologiczne spowodowane pochłoniętą dawką promieniowania.

Siwert jest jednostką miary równoważnej dawki promieniowania w systemie międzynarodowym i jest miarą skutków i szkód spowodowanych przez promieniowanie dla organizmu. Dawka równoważna jest tej samej wielkości co dawka wchłonięta i uwzględnia możliwe uszkodzenia biologiczne, w tej samej dawce, rispetto i vari tipi di radiazioni ionizzanti.

Per dare un’idea concreta del valore di un Sievert, si tenga presente che (in Italia) la dose media assorbita in un anno per esposizione alla sola radioattività naturale viene calcolata in circa 3 millesimi di Sievert (mSv).

I migliori contatori geiger made in Italy, Vera eccellenza Italiana.

Zamieszczone wLiczniki Geigera Dozymetria i ochrona przed promieniowaniem Promieniotwórczość

Odpowiedz